admin Het tweede principe wat Chip noemt is: Positieve opvoeding vraagt er om dat we zelf ook doen wat we zeggen.
We kunnen onze kinderen niet iets bijbrengen wat we zelf niet bezitten. Het beste wat je aan je kind kunt geven is wie je bent. Dit kan confronterend zijn, want het heeft zowel een negatieve als een positieve kant.
Het is beter je kind voor te leven dan het te moeten onderwijzen omdat kinderen niet doen wat je zegt, maar ze zullen doen wat wij doen.
Als we zeggen: “niet schreeuwen”, maar vervolgens schreeuwen we zelf naar het kind, dan hoef je niet te verwachten dat je kind netjes en rustig gaat praten. Dat geldt ook in het geloof. Als je zegt: Lees elke dag uit de Bijbel, of vertrouw maar op God, maar je doet het zelf niet en ze zien het jou niet doen, dan zullen ze het zelf ook niet doen.
Oftewel: We moeten zijn hoe we willen dat onze kinderen worden!
“Een discipel staat niet boven zijn meester, maar iedere volmaakte discipel zal net als zijn meester zijn.”
Lukas 6:40
Vrij vertaald zou je kunnen zeggen: een student die volledig getraind is, zal als zijn leraar zijn. Een discipel als zijn meester en een kind als zijn ouder (opvoeder).
Opvoeden is niet iets doen voor je kind. Opvoeden is:
- het doel helder hebben (dat ze op Jezus gaan lijken)
- zelf het voorbeeld (de leraar Lukas 6:40) zijn.
Reflectie: Willen we dat onze kinderen zo worden als onszelf? In de omgang met emoties, onze tijd, eten, geloof etc? Kan je eerlijk zeggen: Leef op de manier zoals ik leef? “Lees de Bijbel net zo vaak als ik dat doe” of ” Bid op de manier en met de diepte als ik bid, wees net zo mild en vriendelijk en zo open met anderen als ik dat ben”?
We moeten beseffen en accepteren dat we niet volmaakt zijn. Er zijn dingen waar we niet goed in zijn, wat we zelf niet bezitten, waar we het zelf moeilijk mee hebben. Het gaat er niet om perfecte ouders te zijn. Het gaat erom of we ‘echt zijn, authentiek. Zodat juist onze kinderen kunnen zien hoe we groeien en strijden met dingen.
Vraag je kinderen om vergeving als iets niet goed was. Wees eerlijk en bedenk dat ‘liefde tal van zonden bedekt’.
Om over te denken:
- Welk deel van hoe we nu leven moet veranderen omwille van onze kinderen?
- Hoe leven we zelf met God?
- Hoe zien onze relaties eruit?
- Hebben we slechte gewoontes, verslavingen die moeten veranderen?
- Wat is er in ons leven, dat we niet terug willen zien in het leven van ons kind?
